Blog o filmach, książkach i grach 137

  Ukłon w stronę fanów (fanek) przygodówek. :) Na grę trafiłem przypadkiem, ale skriny zachęciły mnie do rozgrywki. Przeszedłem całość i wcale tego nie żałowałem, wręcz zabawa była przednia. Figment to przygodowa gra, w której rozwiązuje się zagadki oraz co jakiś czas się walczy. Zagadki są stosunkowo proste. Polegają na przykład na znalezieniu kryształów, dobrego ich ułożenia albo zapamiętania przejścia po szachownicy. Walka polega głównie na wciskaniu klawisza myszy, żeby atakować mieczykiem oraz drugi klawisz myszy, żeby zrobić unik. Wszystko jest dziecinnie proste, lecz przyjemne. Gra na samym początku mnie nieco zaczarowała. Nie ma do czytania tony dialogów, co najczęściej mnie na starcie irytuję. Zgubiliśmy gdzieś swój pamiętnik i okazało się, że go porwał jakiś stwór no i trzeba go gonić. Fabuła jest naprawdę całkiem prosta. Graficznie Figment jest bardzo ładny. Produkcja nie sprawiała mi zbyt wielu trudności. Raz musiałem spojrzeć na solucje, żeby dowiedzieć się w jaki spos...

  Idąc w ślady Piotra, ( jego blog ) postanowiłem pójść w klasykę lat 80tych. Obawiałem się, że będę oglądał odgrzewanego kotleta i tylko czekał na koniec. Myliłem się. Ten film tak naprawdę się nie zestarzał bardzo. Jest to historia o wielkim wojowniku. Chyba wszyscy o nim kiedyś gdzieś słyszeli. Na początku standardowa niewola, by potem rozwinąć skrzydła, wydostać się na wolność i zmierzyć ze starymi wrogami. To wszystko tu jest. Conan to superbohater mojej młodości. To są te klimaty, co filmy ze Stallone. Myślę, że znajdzie się sporo "pakerów" w moim pokoleniu, którzy mocno trenowali do uzyskania takich efektów jak ma Arnold. Podoba mi się w tym filmie dynamika i akcja. Myślałem, że większość scen to będą walki, ale jest tu więcej miejsca na dialogi oraz momentu budujące napięcie. W Conanie nie mogło zabraknąć nagich kobiet, co na standardy tamtych czasów musiało być czymś rzadkim. Główny wątek jest prosty, co można nazwać wadą. Nie ma tutaj przeplatającej się historii. Ws...

  Dawno nie pisałem. Sam nie mam dobrego wytłumaczenia. W ostatni tydzień balowałem przez weekend, więc to może miało pewien wpływ. Dzisiaj chcę Wam przedstawić niezły serial produkcji Amazon na podstawie książki Roberta Jordana - Koło czasu . W zasadzie na podstawie serii książek. Jedno i drugie mi się podobało. Muszę skupić się na różnicach, bo to one wywołały u mnie największe emocje.  Samo sedno sprawy. W universum Jordana kobiety dysponują ogromną siłą. Tak zwane Aes Sedai potrafią "przenosić moc", czyli po prostu czarować. Jest to zabronione dla mężczyzn, jednakże przepowiednia głosi, że nadejdzie Smok Odrodzony, czyli przenoszący mężczyzna, który stawi czoło Czarnemu i uratuje świat. To jest dla mnie najciekawsze - że kobiety tą mocą zarządzają. Można to interpretować na różne sposoby. Wszakże mężczyźni rządzą światem, a mężczyznami rządzą kobiety. Tak się przyjęło. Książka mi się w zasadzie podobała i serial również. Różnica między nimi jest taka, że obraz ruchomy po...

  Nagrałem się trochę w tę gry, więc myślę, że sporo mogę mieć o niej do powiedzenia. Koncepcja jest bardzo prosta. Historia Gwiezdnych Wojen opowiedziana w świecie Lego.  Fabuła zaczyna się klasycznie od czwartego epizodu. Gdy go przejdziemy, możemy grać dalej piąty albo wrócić do pierwszego i iść po kolei, tak jak ja to zrobiłem. Czysto logicznie myśląc, mamy przed sobą łącznie dziewięć epizodów do przejścia, gdzie każdy trwa kilka godzin. Natomiast jeśli jesteśmy bardzo uparci, to po przejściu tej produkcji możemy grać w trybie dowolnym i zbierać wszystkie znajdźki, jakie mamy ochotę. Od razu napiszę, co mnie denerwowało. Ekran uruchamiania. Za każdym razem trzeba było przebrnąć przez wszystkie ładujące się obrazy. Myślę, że mogło by to trwać dwa razy szybciej, ale ktoś pomyślał, że przyjemnie jest oglądać jedną grafikę w kółko. Inne wady? Ja nie lubię, jeśli gra jest dla mnie zbyt trudna. Ta z kolei była "zbyt" łatwa. Czasem nam ten ludzik zginie, ale ostatecznie cały cza...

  Hołd dla klasycznego horroru pod nazwą "Omen", który zresztą jest bardzo dobry. Ten również jest ciekawy, chociaż to coś z zupełnie innej beczki. Młoda dziewczyna chce zostać zakonnicą. Przenosi się do Włoszech, żeby pomagać innym siostrą w domu opieki nad sierotami. Nie wie jeszcze, co tak naprawdę może się jej przytrafić. Pierwsza scena już sama w sobie pokazuje, że będzie to film raczej wysokich lotów. Gdy ksiądz spowiada się u księdza, a połamane szkło spada na nich tuż po spowiedzi. Nie spoileruję nic, bo to pierwsze cztery minuty filmu. Cenię każdy horror, który nie dzieje się w przeklętym domu, a takich to jest chyba połowę. W "Omenie" akcja przychodzi szybko, tak jak sceny grozy. Ja jestem odporny na strach horrorów, ale nie powiem, bo tak mniej więcej w połowie było trochę przerażająco. Główna refleksja po seansie jest taka, że Kościół Katolicki rządzony jest przez setkę satanistyczną. To ciekawe spojrzenie na rzeczywistość. Co jeżeli to prawda, że Chrześ...

  A ja dalej testuję gry na androida, żeby pod koniec pracy się tak nie nudzić. Po testowaniu dziesięciu tytułów poniższe dwa najbardziej trafiły w mój gust.  Obsidian Knight Gra naprawdę wciągająca, przejrzysta i rozbudowana. Wcielamy się w rycerza, który wychodzi na rzeź. Walka wygląda tak, że nasz wojownik idzie do przodu i zabija kolejne potwory. (ludzików) Do nas należy wybór umiejętności, jakie zyskujemy. Trzeba podejmować dobre decyzje, żeby nasza postać była coraz lepsza. W grze występuje satysfakcjonujący system przedmiotów, które można kupić za walutę. Postać można rozwijać baaardzo długo. Jest też ulepszanie kart, dającym określone bonusy. W Obsidian Knight występuje również rozgrywka PVP. Ścigamy się z innymi graczami, kto dłużej posunie się w danym poziomie. Rozgrywka nie jest pay2win, aczkolwiek możemy zakupić dodatkowe złoto za pln. Już gram w to ze dwa tygodnie. Może nie całe trzydzieści minut dziennie. Gra mnie wciągnęła, więc polecam. Last War Powyżej screen ...