Przejdź do głównej zawartości

The Inner World - przygodówka point and click


Przygodzona zajawiła mnie na granie w przygodówki. Zainspirowała. I dobrze, bo to kawał dobrej zabawy jest. "The Inner World" upolowałem na steam za kilka złotych. Czy się opłacało? Oczywiście, że tak.

Główną zaletą tej przygodówki jest fabuła. Fabuła, która od samego początku ma w sobie jakiś sens. Natomiast im dłużej zagłębiamy się w przygodę, tym więcej pozytywnych bodźców nas czeka.

Powyżej widać pierwszy rozdział gry - sam początek. Czekają nas ręcznie rysowane postacie. Zagadki bywają ciekawsze i mniej ciekawsze. A system podpowiedzi sprawia, że możemy zapomnieć szukania solucji na youtube. 

"The Inner World" opowiada historie młodego chłopaka, który wychodzi na przeciw przygodzie w niebezpiecznym świecie, w którym postacie zamienia się w kamień. Co będzie trzeba robić? Ależ oczywiście, że uratować świat.

Główna postać jest trochę ofermą, mało wierzącym w siebie osobnikiem. Ostatnio pisałem o "Whispered World", gdzie istnieje pewne podobieństwo głównej postaci. 

Czy mi się podobało? No ogólnie to tak. Sprawnie rozegrane zwroty akcji robią swoje. A i humoru nie brakuje!

Ocena: 69%

Etykiety:

Komentarze

  1. Przygodozona16 maja 2025 11:09

    Przyjemna gierka, która ma równie przyjemną kontynuację ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rage 2 - rozwalanie na ekranie

Już dawno temu ukończyłem tę grę, ale właśnie teraz przyszła pora, żeby coś napisać. Takie szaleństwo jak na powyższym obrazku to rutyna w "Rage 2". Ogólnie jest to strzelanka w pierwszej osobie. Ma natomiast cechy rpg oraz otwarty i duży świat. Fabuła jest na drugim planie. Nawet już nie pamiętam, o czym to było. Jak zaczynałem grę, to zalewała mnie krew przez system zapisu. Żeby gra się dobrze zapisała, trzeba przejść daną lokację od początku do końca. Grafika jest bardzo przyjemna. Akcja dynamiczna. Rozwój postaci interesujący. Grze można zarzucić, że na dłuższą metę zwiedzanie kolejnych miejsc jest powtarzalne. Bazy z przeciwnikami są robione trochę na jedno kopyto. Dużo interesujących pomysłów tutaj jest. Przemierzając pustynie naszym samochodem, (jest kilka do zdobycia) możemy się natknąć na tajemnicze czarne wierze. Zniszczenie ich da nam korzyści. Oprócz tego są miejsca z bandytami. Arki - pozostałości po zaawansowanej technologii, w których znajdziemy nowe bronie i b...
17 komentarzy
Czytaj więcej

Wiedźmin 3 Dziki Gon - No, mega.

  Ta gra to indywidualny świat. Przejście Wiedźmina 3 z większością misji pobocznych to jakieś sto godzin grania. Traktuję to jako pewien achivement - osiągnięcie. Gra oczywiście na motywach powieści Andrzeja Sapkowskiego. Trzecia część opowiada historie Geralta z Rivii, który szuka swojej córki Ciri. A za nimi jak oddech czuć dziki gon, czyli bandę żywych trupów z mocną bronią i czarami. Jeśli chodzi o rozgrywkę, to każda kolejna część Wiedźmina była o nieco lepsza. W tym wypadku mamy szeroki otwarty świat i kilka krain do zwiedzania. Poza misją główną robimy questy poboczne i bierzemy wiedźmińskie zlecenia na potwory. Ubaw po pachy.  Zanim nie zagrałem w Wiedźmina, to myślałem, że z jednej perspektywy jest głupi. Dużo frajdy daje w rpgach rozwój postaci od zera. A tutaj nie zaczynamy od zera, tylko na starcie jesteśmy już herosem. Jednak nie przeszkadza to wcale w grze, bo drogi rozwoju postaci oraz znajdowania ekwipunku są naprawdę satysfakcjonujące.  Przeszedłem całą ...
4 komentarze
Czytaj więcej

Teściowie (2021)

W końcu udało mi się trafić na w miarę interesujący polski film. Szału ogólnie nie ma, ale dodaje otuchy, że w naszym kraju można zrobić jakiś ciekawą autorską produkcje. Czemu autorską? Ponieważ autorzy nie łatwo dają się włożyć w schemat i robią coś oryginalnego. "Teściowie" to ogólnie film "przegadany". Już od samego początku możemy zauważyć, że dialog jest tu punktem kluczowym. Mnie zastanawiało, na ile twórcy inspirowali się np. Woody Allenem, bo on jest mistrzem fimów "przegadanych". Wszystko zaczyna się od razu. Dosyć długo zajęło mi zorientowanie się, o co tu tak naprawdę chodzi. "Teściowie" to takie alter ego "Wesela". Tutaj właśnie toczy się akcja, ale ze ślubem było gorzej. Podobno to komedia, ale nie w mojej kwalifikacji. Te rozmowy naprawdę wydawały się być na poważnie, a śmiesznych momentów jest jak makiem zasiał. Film mi się podobał, chociaż zabrakło momentu "wow". Tak szybko się zaczyna jak kończy. To zaledwie ...
9 komentarzy
Czytaj więcej